Krabgedrag in huis

in

Krabgedrag van uw kat in huis

Katten krabben zowel binnenshuis als buitenshuis om allerlei redenen. Als u de problemen, die het krabben in huis veroorzaakt, wilt aanpakken is het belangrijk meer inzicht te krijgen in de achtergrond van dit kattengedrag.

Waarom krabben katten?

Onderhoud van de nagels
Het is een veel voorkomende misvatting dat de kat zijn nagels ‘scherpt’ door te krabben. In werkelijkheid zorgt het wrijven van de nagel langs stevig materiaal ervoor dat de afgesleten buitenste laag van de nagel loslaat en de onderliggende scherpe nagel tevoorschijn komt. Door te krabben traint de kat daarnaast de spieren van zijn voorpoten.

Territorium afbakening
Krabben wordt gebruikt als onderdeel van territoriale communicatie; de kat markeert zijn leefgebied. Kliertjes, gelegen tussen de voetzooltjes van de kat, scheiden geurstoffen (feromonen) en zweet af, die na menging een unieke geur vormen. Wanneer de kat met zijn nagels over een oppervlakte krabt, wordt deze geur afgezet en de combinatie van een markering, afgevallen nagelschede en de geur zorgen voor een sterke zichtbare en ruikbare boodschap voor andere katten.

Waar krabben katten?
Afhankelijk van zijn voorkeur kiest de kat een verticale en/of horizontale oppervlakte om te krabben. Wanneer het een verticale krabplaats betreft, zal de kat zich volledig uitstrekken en dan ritmisch, om de beurt met elke voorpoot, krabben. Sommige katten kiezen een horizontaal krabgebied uit of krabben door te gaan liggen en hun lichaam over de vloer voort te trekken. De oppervlaktes die een kat kiest zijn vaak aan de ondergrond bevestigd en geven niet mee om de kracht, die de kat erop uitoefent, te kunnen weerstaan.

Krabben buitenshuis
Bomen, hekken, schuurtjes en houten poorten op strategisch belangrijke punten bevatten vaak zichtbare tekens van het markeergedrag van de kattenpopulatie in die buurt. Dezelfde oppervlaktes zullen gebruikt worden voor het onderhoud van de nagels. Onbewerkt hout en de bast van bomen zijn de meest natuurlijke oppervlaktes waarop gekrabd wordt, omdat ze een precies genoeg weerstand bieden tijdens het krabben en de tekens hierop duidelijk zichtbaar zijn voor andere katten bij regelmatig gebruik.

Het krabben door katten is natuurlijk gedrag.

Krabben binnenshuis
Veel katten worden tegenwoordig binnenshuis gehouden en hebben maar een beperkte of zelfs geen toegang naar buiten. Sommige katten kiezen er zelf voor om meer tijd binnen de veilige en comfortabele muren van de woning door te brengen en voelen zich meer op hun gemak als ze hun nagels kunnen onderhouden in een vertrouwde omgeving! Krabben kan ook gebruikt worden om speelgedrag uit te lokken of aandacht te trekken, vooral bij katten met een wat socialer en manipulerend karakter. Populaire ‘doelwitten’ binnenshuis zijn onder andere zachte houtsoorten (b.v. dennenhout), behang en tapijt. Katten krabben bij voorkeur bij deuropeningen, aan meubels en aan trappen. Ze krabben vaak met meer overgave en kracht op het moment dat de eigenaar erbij is of andere katten in huis zijn, om zelfverzekerdheid uit te stralen over het territorium. Wanneer de kat daarentegen op allerlei plaatsen in huis krabt, en vooral bij deuropeningen en ramen, dan is het waarschijnlijker dat de kat hiermee signalen van onzekerheid afgeeft. Of het krabben nu bedoeld is voor het onderhoud van de nagels of dat het gaat om markeergedrag of beide, is afhankelijk van diverse factoren. Bij gebrek aan aantrekkelijke deurposten of andere plaatsen binnenshuis, is de kans groot dat de kat zich gaat richten op meubels, het behang of het tapijt!

Voorkomen is beter dan genezen!
Als u uw kat reeds vanaf kittenleeftijd in huis hebt, is het belangrijk dat u hem van jongs af aan went aan vastpakken en manipuleren. Het jong laten wennen aan nageltjes knippen zorgt ervoor dat uw kat hieraan gewend is als hij volwassen is. Dit kan veel schade aan meubels voorkomen. Er zijn allerlei krabpalen verkrijgbaar die uiteenlopen van een enkelvoudige rechtopstaande paal met een zware bodem tot een tot het plafond reikend bouwwerk met meerdere palen en plateaus. Deze bieden de mogelijkheid om te spelen, te trainen en uit te rusten en zijn bovendien voorzien van diverse soorten oppervlaktes en materialen om aan te krabben. Bij aanwezigheid van meerdere katten is het verstandig om een krabpaal per kat (plus één extra om keuze te bieden) te plaatsen op verschillende plekken in huis. De keuze van het ontwerp hangt af van uw budget en de beschikbare ruimte. Wanneer ruimtegebrek een probleem is, dan kunnen krabpanelen, die u zelf maakt of kant en klaar koopt voor aan de wand, uitkomst bieden.
Stukken vloerbedekking of tapijt kunnen met dubbelzijdig plakband worden vastgezet tegen de muur en voorzien van een houten lat aan de onder- en bovenzijde, die met pluggen en schroeven wordt vastgezet, voor extra veiligheid. Het beste kan gekozen worden voor een vloerbedekking met lusjes die de gewenste weerstand bieden tijdens het krabben. Let er daarnaast op dat de kat zich geheel uit kan strekken (en kleine kittens worden groot!) tijdens het krabben dus dat het tapijt hoog genoeg doorloopt.
Kant en klare panelen gemaakt met sisal touw kunnen eveneens bevestigd worden aan de muur en vormen een geschikte krabplaats.
Vermijd het gebruik van materialen die te licht zijn om voldoende weerstand te bieden tijdens het krabben, of die niet goed bevestigd zijn tegen een stevige ondergrond. De kat zal hier liever niet voor kiezen wegens een gebrek aan weerstand tijdens het krabben.

Het laten wennen aan een krabpaal
Het is belangrijk dat de krabpaal, het krabpaneel of het krabmeubel geplaatst wordt op een plek die de kat regelmatig bezoekt. Een krabpaal op een plek die de eigenaar het beste uitkomt, maar waar de kat zelden komt, zal gegarandeerd genegeerd worden! Katten krabben graag nadat ze hebben liggen slapen, waardoor het zinvol is een plek uit te zoeken vlakbij een favoriete rustplek. Het krabmeubel bevat bij voorkeur enkele rechtopstaande palen die zo hoog zijn dat de kat zich volledig kan strekken tijdens het krabben. Hoewel de meeste krabpalen voorzien zijn van vloerbedekking is er geen bewijs dat katten hierdoor hun krabgedrag zullen generaliseren en ook andere vloerbedekking in huis gaan gebruiken.

Als de kat gewend is opgepakt te worden en dat er aan zijn pootjes wordt gezeten, dan kan het voldoende zijn om de kat met zachte hand bij de nieuwe krabpaal te plaatsen en zachtjes zijn poten te krabben over de krabpaal terwijl u hem belonend toespreekt. Veel katten daarentegen zullen deze overmatige stimulatie van de eigenaar om actief de nieuwe paal te gaan onderzoeken verdacht vinden. Er zijn dan ook betere manieren om de kattenkrabpaal onweerstaanbaar te maken!

Sommige krabpalen zijn bewerkt met kattenkruid. Dit kruid heeft een grote aantrekkingskracht op de meeste volwassen katten en zal de aandacht van de kat trekken zonder dat u er verder moeite voor hoeft te doen. Wanneer de kat op eigen houtje de krabpaal heeft benaderd is een eenvoudig kat-en-muis spelletje, met bijvoorbeeld een veertje bevestigd aan een touwtje, rondom de paal meestal voldoende om de nagels van de kat in contact te brengen met de paal. Dit zal er meestal toe leiden dat de kat graag terugkomt bij de krabpaal. Als de krabpaal meerdere plateaus bevat dan kan het plaatsten van droogvoer op verschillende niveaus uitnodigend werken voor de kat die wat minder interesse heeft in spelen.

Schade aan meubels door krabgedrag

Zorg voor geschikte alternatieven
Als een specifiek oppervlak of object beschadigd wordt, dan is het belangrijk om een acceptabel alternatief te bieden dat een vergelijkbaar gevoel geeft tijdens het krabben. Wanneer de kat bijvoorbeeld krabt aan behang op een bepaalde hoogte dan is het belangrijk dat de alternatieve krabplaats ook verticaal is, van dezelfde textuur en met hetzelfde patroon waarbij de kat zich tot dezelfde hoogte uit kan strekken.

Straf nooit!
Het is belangrijk te beseffen dat de kat niet krabt uit ondeugendheid of kwaadheid. Wanneer de kat krabt om zijn nagels te onderhouden, dan bestraft u vooral zijn natuurlijke gedrag. Dat is zeer verwarrend voor de kat. Als de kat overmatig krabt omdat hij onzeker en angstig is, dan zal straf averechts werken en het gevoel van onrust en stress alleen versterken.

Wat kunt u doen ……

……. als de bekleding van uw meubels is beschadigd?
Als uw meubels beschadigd zijn door het krabben van uw kat, kunt u toekomstige bezoekjes aan dezelfde locatie voorkomen. Bevestig dubbelzijdig plakband over het getroffen stuk zodat de kat een onaangenaam maar ongevaarlijk gevoel ervaart wanneer hij weer krabt. Het plakband mag niet te hard plakken omdat het dan de pootjes en de bekleding van uw meubels kan beschadigen.

Deze methode kan worden toegepast als er geschikte alternatieve krabplaatsen in de buurt zijn. Dubbelzijdig plakband is verkrijgbaar bij doe-het-zelf zaken, let alleen op de kleefkracht.

…….. als er houtwerk beschadigd is?
Als houten meubelen, deurposten of trapleuningen beschadigd zijn door krabgedrag is het belangrijk om alle sporen van krabmarkeringen te verwijderen met behulp van fijn schuurpapier en hierna het gladgemaakt, getroffen gebied te bedekken met een dikke laag meubellak. Plaats geschikte krabalternatieven in de buurt. Als de locatie ongeschikt is voor het blijvend plaatsen van een vrijstaand krabmeubel, dan kan de paal, als de kat deze regelmatig gebruikt, langzaam verschoven worden (een paar cm per keer!) naar een geschiktere plek in huis.

…… als het tapijt beschadigd is?
Veel katten richten zich op de onderste traptreden en krabben horizontaal vanuit een liggende houding. Plaats dubbelzijdig plakband over de beschadigde gebieden (waarschuw de rest van de huisgenoten zodat ze er niet op gaan staan!) en plaats een krabpaal in de buurt. Dubbelzijdig plakband zal vuil en stof aantrekken, dus het is verstandig om dagelijks een nieuwe strip aan te brengen zolang de kat blijft krabben.

Als de kat zowel de horizontale als verticale zijde van de trede bewerkt, biedt dan een alternatief met dezelfde mogelijkheden. Een eenvoudige kubus bekleed met vloerbedekking die zwaar genoeg is om het trekken en krabben van de kat te weerstaan, biedt een goed alternatief voor horizontale en verticale krabneigingen en kan makkelijk in de buurt worden geplaatst.

……. als het behang is beschadigd?
Dunne platen perspex kunnen op maat gesneden worden en geplaatst worden over het beschadigde behang met behulp van pluggen en schroeven. Het oppervlakte wordt hierdoor onaantrekkelijk gemaakt en kan, omdat het glad is, makkelijk gereinigd en ontdaan worden van eventuele geurmarkeringen. Dubbelzijdig plakband kan ook gebruikt worden op het getroffen gebied als het behang zodanig beschadigd is dat het vervangen moet worden. Wat er ook gekozen wordt om de kat te weerhouden in de toekomst, een alternatief krabpaneel van dezelfde hoogte moet in de buurt worden aangebracht.

…………. als het krabgedrag, markeergedrag is?

Krabgedrag kan angst-gerelateerd zijn als:

  • Het verspreid door het hele huis plaatsvindt.
  • Het om een huishouden met meerdere katten gaat.
  • Het aantal katten te groot is in huis.
  • Er grote veranderingen in huis hebben plaatsgevonden.

Er zijn vaak spanningen binnen groepen katten of territoria die niet zo duidelijk zichtbaar zijn voor de eigenaar. De oplossing voor territoriaal markeergedrag ligt in het achterhalen van het probleem en het opsporen van de oorzaak die bij een bepaalde kat tot stress leidt. Wanneer de oorzaak gevonden is, dan kan de angst van de kat mogelijkheid verminderd worden door het aanbieden van extra voorzieningen in huis om competitie tussen de katten in de groep te voorkomen. Het aanbrengen van veranderingen binnenshuis zal ook het gevoel van welbehagen en veiligheid van de kat verhogen.

  • Breng een aantal hooggelegen rustplaatsen en veilige schuilplaatsen aan in verschillende kamers in huis (één per kat plus één extra is een goed advies hierbij).
  • Plaats voldoende kattenbakken in huis op verschillende plaatsen, vooral als de katten slechts beperkt naar buiten kunnen (één per kat plus één extra).
  • Verhoog het aantal speelsessies met de kat.
  • Zet extra voerbakken neer.
  • Zet extra waterbakken neer.
  • Zorg voor meer dan voldoende rust- of slaapplaatsen.
  • Sluit het kattenluik af en laat de kat alleen buiten als hij erom vraagt.
  • Plaats een kattenluik met een elektrische, magnetische of infraroodsleutel.

Kattenferomonen en aromatherapie voor de kat!
Elke kat produceert geurstoffen in de wangklieren met een unieke geur. Katten gebruiken deze geur om hun territorium af te bakenen. De geur geeft hen bovendien een gevoel van veiligheid en geborgenheid. Onderzoek heeft aangetoond dat katten niet krabben of sproeien op plaatsen waar deze geurstoffen, feromonen, zijn afgezet. De persoonlijke geur van de kat kan worden verzameld en ingewreven op plaatsen waar de kat krabt om een meer ontspannen en positieve atmosfeer te creëren. Een onderdeel van deze geur wordt door alle katten herkend en is in synthetische vorm verkrijgbaar als spray of verdamper. Raadpleeg uw dierenarts..

Het verzamelen van kattenferomonen
Dit kan heel eenvoudig met het volgende vier stappenplan:

  1. Gebruik een klein stukje zacht katoen of fijne watten (verkrijgbaar bij de drogist).
  2. Wrijf stevig over de kop van de kat met het doekje of de watten. Ga daarbij nadrukkelijk langs de wangen, de kin en het voorhoofd.
  3. Wrijf dan met de watten of het doekje over het oppervlakte waaraan gekrabt wordt.
  4. Herhaal dit proces totdat de kat zijn krabgedrag op andere zaken gaat richten.

Alternatieve afweermiddelen voor krabgedrag
Er zijn diverse afweermiddelen op de markt die gespoten kunnen worden op het beschadigde gebied om krabben in de toekomst te voorkomen. De ervaring is echter dat deze producten een geur uitscheiden die ook een sterke afweerreactie oproept bij mensen en dat deze spray regelmatig opnieuw aangebracht moet worden om het effect te behouden.

Dun aluminiumfolie kan gebruikt worden als alternatief voor dubbelzijdig plakband. Dubbelzijdig plakband heeft namelijk als nadeel dat het vuil en stof aantrekt, en het dus verstandig is om dagelijks een nieuwe strip aan te brengen zolang de kat blijft krabben.

Plastic plaknagels, ook wel ‘soft paws’ genoemd, kunnen over de nagels van de kat gelijmd worden en blijven dan gemiddeld 6 tot 10 weken zitten. De kat blijft krabben maar kan dankzij deze beschermende hoesjes geen schade aanbrengen. Intussen kan gewerkt worden aan het trainen van de kat om op een geschikte plaats te gaan krabben.

Bron: LICG

Kennis maken met andere katten en honden

in

Kennis maken met andere katten en honden

Het verwelkomen van een nieuwe kat of kitten in huis en de kennismaking met andere huisdieren, in het bijzonder kat of hond, is een spannende gebeurtenis. U hoopt natuurlijk dat de bestaande bewoners de nieuweling vriendelijk begroeten en dat ze het snel goed kunnen vinden samen. Misschien haalt u de nieuwe kat zelfs in huis om uw eigen kat gezelschap te houden. Helaas gaat de kennismaking vaak niet zo gemakkelijk als u zou willen. Houd er rekening mee dat uw kat een nieuweling niet meteen met ‘open pootjes’ zal ontvangen. Een voorzichtige eerste kennismaking legt de basis voor een goede toekomstige relatie tussen uw huisdieren. Houd controle over de situatie en begeleid de dieren. Zo vergroot u de kans op een succesvolle kennismaking en geeft u ze een goede start samen.

Kennismaken met andere katten
Een kat is geen sociaal dier en kan best een gelukkig leventje leiden zonder gezelschap van andere katten. Kattengedrag wordt niet bepaald vanuit een roedel of andere samenlevingsstructuur, zoals we dat kennen van de hond. Dit is lastig als u nieuwe katten in huis wilt nemen, want uw andere kat (of katten) zit waarschijnlijk niet te wachten op een maatje. U kunt uw kat geen nieuwkomer opdringen, maar alleen proberen of er een match is. Uw kat kan de nieuweling meteen accepteren of misschien wel nooit, maar meestal zullen de katten na een gewenningsperiode leren om elkaars nabijheid te verdragen. In een katvriendelijk huis zijn voldoende voer- en slaapplekken aanwezig om onderlinge strijd te voorkomen. Dit zorgt er meestal voor dat katten elkaar op termijn wel accepteren. Sterker nog, er kan zelfs een hechte band ontstaan.

Het zal uiteindelijk aan de katten zelf liggen of ze met elkaar overweg kunnen, maar u kunt het resultaat wel beïnvloeden. De manier waarop u een nieuwkomer laat kennismaken met andere katten kan het verschil maken tussen een mislukking of succes. Een slechte ervaring, gewelddadig, beangstigend of bedreigend, is lastig ongedaan te maken. Daarom is een voorzichtige, geleidelijke kennismaking, waarin u de emoties niet te hoog op laat lopen, zo belangrijk.

De volgende factoren zijn van belang bij een succesvolle kennismaking:

Volwassen kat of kitten?
Een kitten vormt een minder grote bedreiging voor uw kat dan een volwassen nieuwkomer. Twee katten van hetzelfde geslacht (twee poezen of twee katers samen) zullen elkaar vaak minder goed verdragen dan een poes en een kater. De kans op onderlinge strijd is dus kleiner als u een kitten van het andere geslacht kiest. Castratie helpt om gedragsproblemen te voorkomen, of in ieder geval om ze te verminderen. Ook als u een volwassen kat aanschaft, is het slim om (indien mogelijk) rekening te houden met het geslacht van uw eigen kat(ten).

Timing
Kies voor de eerste kennismaking een moment uit dat het rustig is in huis (zonder bezoek van vrienden of familie, geen drukte of feest). Zorg dat u zelf de tijd, rust en concentratie heeft om beide katten goed te begeleiden.

Het belang van geuren
Van alle zintuigen speelt de reuk van katten de belangrijkste rol bij hun communicatie met elkaar en hun omgeving. U kunt zorgen dat een nieuwe kat minder ‘vreemd’ ruikt tijdens de kennismaking met medebewoners door hem de geur van ’thuis’ te geven. Aai de bestaande en nieuwe bewoner om en om zonder uw handen te wassen zodat hun geuren zich vermengen. U kunt ook een zachte doek beurtelings langs de kop van de nieuwkomer en over uw meubels halen om zo geurtjes uit te wisselen en de lucht van de nieuweling te verspreiden door het huis. Laat de nieuwe kat op zijn beurt vóór de eerste kennismaking wennen aan alle onbekende geuren van uw huis en van uw andere katten. Overhaast de kennismaking niet, gun uw katten enkele dagen of zelfs een week om te wennen terwijl u ze in aparte kamers houdt. Geef ze regelmatig de kans om het terrein en de slaapplekken van de ander te onderzoeken zonder dat ze elkaar al ontmoeten.

Een bench gebruiken tijdens de kennismaking
Uw bijdrage aan de kennismaking is om ervoor te zorgen dat zowel de al aanwezige kat als de nieuwkomer zich zo veilig mogelijk voelen. Uw rol is ook om te voorkomen dat de nieuweling (of een enkele keer juist uw eigen kat) wordt weggejaagd of bedreigd. Problemen ontstaan als u de zaak laat escaleren en het tot een gevecht of achtervolging komt. Voorkom dit door tijdens de kennismakingsperiode voor de nieuwkomer een bench te gebruiken. Een bench is een metalen kooi van ongeveer 1 x 1 x 0,75 m met een deur die naar wens opengezet of gesloten kan worden. Een kat in een bench kan zien wat er in zijn omgeving gebeurt vanuit een veilige plek (zijn eigen ‘hol’). U kunt in eerste instantie een laken over de bench leggen als u denkt dat de kat zich misschien kwetsbaar voelt. Via de tralies van de bench kunnen de katten elkaar observeren en ruiken, naar elkaar blazen, grommen en miauwen zonder rechtstreekse aanval of intimidatie. De tralies bieden bescherming terwijl de katten elkaar toch van dichtbij kunnen leren kennen.

Als u een kitten in huis haalt, kunt u de bench ook in de periode na de eerste kennismaking blijven gebruiken als een veilige basis voor het jonge dier. U kunt de bench inrichten met een kattenbak en slaapplek zodat u het kitten in de bench kunt opsluiten als u afwezig bent. Dit voorkomt kattenkwaad en andere gevaarlijke situaties. U kunt het kitten ook ’s nachts opsluiten in de bench (zorg wel dat er altijd water beschikbaar is) waar het veilig verder kan wennen aan de andere bewoners die vrij loslopen in de kamer.

Als u niet beschikt over een bench, of te weinig ruimte heeft, dan kunt u voor de eerste kennismaking ook een reisbench of reismand gebruiken. Voor langdurig gebruik als volwaardige bench zijn die te klein, maar voor de eerste kennismaking(en) is het beter dan niets.

Hoe gebruikt u een (reis)bench tijdens de kennismaking?
Zet uw nieuwe kat of kitten in de bench en laat de andere kat de kamer binnenkomen. Plaats de bench (met name een kleine bench of mand) indien mogelijk op een (stevige) verhoging zodat de katten niet gedwongen worden tot direct oogcontact. Dit kan agressie teweegbrengen. Laat uw kat de kamer binnenkomen en geef hem/haar daarbij alle aandacht. Straal rust en vertrouwen uit. Als uw kat wegrent zonder de nieuweling te willen onderzoeken, forceer dan niets en accepteer dat de kennismakingsperiode wat langer zal duren. Uw kat zal een agressieve confrontatie waarschijnlijk liever vermijden, maar uiteindelijk, als u hem de tijd gunt, de nieuwe kat in huis gaan accepteren.

Als de katten tekenen van agressie vertonen, leid ze dan af met een plotseling geluid (met een belletje of door iets te bewegen) en beloon ze juist als ze rustig blijven. Met kattensnoepjes kunt u de katten aanmoedigen om dichter bij elkaar te komen en de aanwezigheid van de ander te accepteren. Maak er een positieve belevenis van! Zorg dat beide katten de ander gaan associëren met plezierige gebeurtenissen, niet met geschreeuw of paniekerige achtervolgingen.

Met een grote bench kunt u in de dagen na de eerste kennismaking uw katten geleidelijk verder aan elkaar laten wennen, de nieuweling in de bench, de andere kat(ten) vrij in de kamer. Beschikt u alleen over een kleine bench of reismand, dan vraagt het wat meer aandacht om het kennismakingsproces met de bench regelmatig te herhalen. In beide gevallen kunt u de katten tegelijk eten geven, de nieuwkomer in de bench (op de grond) en de andere in dezelfde kamer. De katten zullen in het begin nog wel grommen en blazen, maar op den duur zal hun nieuwsgierigheid het winnen en zullen ze elkaar gaan accepteren. Dit kan echter meerdere dagen of zelfs weken duren, afhankelijk van uw katten.

Tijd voor een directe kennismaking
Wanneer u denkt dat uw katten klaar zijn voor een directe kennismaking zonder tralies, kunt u weer voer gebruiken als afleiding. Zorg dat de katten een beetje hongerig zijn en breng ze dan samen terwijl u ze tegelijk eten geeft in dezelfde kamer. Kies een ruimte uit waar beide katten de mogelijkheid hebben om zich te verstoppen, weg te kruipen of weg te springen. Geef eerst uw ‘oude’ kat zijn voeding en als die eet laat u de nieuwkomer uit de bench om zijn portie voer te eten. Probeer in te schatten op welke afstand van elkaar u de katten kunt voeren. Zet ze niet meteen naast elkaar!

Stel uw katten gerust door zelf rustig te blijven, beloon goed gedrag met lovende woorden en brokjes of kattensnoepjes. Probeer in te schatten hoever u kunt gaan. Zoeken ze na het eten allebei een eigen plekje om te gaan liggen slapen of kunt u ze beter nog apart houden tot de volgende maaltijd? Wanneer u er eenmaal zeker van bent dat ze niet gaan vechten of de ander achterna jagen, mogen ze ook samen in de rest van het huis. Daar zullen ze verder aan elkaar wennen, hun eigen slaapplekken en gewoontes krijgen en leren om vreedzaam huis, voeding, warmte en uw aandacht met elkaar te delen.

Hoe lang duurt het?
Het kan twee dagen maar ook weken duren voordat katten elkaar leren verdragen. Het kan maanden duren voordat katten zich helemaal op hun gemak voelen bij elkaar. U bent op de goede weg als er een soort van stilzwijgend bestand lijkt te ontstaan. Een lekkere maaltijd en een warme kachel op een koude winterdag kunnen wonderen doen en zelfs de twee grootste vijanden verleiden om samen te gaan liggen slapen.

Kennismaken met honden
Omdat kat en hond vaak als vijanden worden afgeschilderd, denkt u misschien dat het moeilijk is om een kat en hond aan elkaar te laten wennen. Maar dat is vaak juist makkelijker dan bij twee katten! Ook al moeten ze in het begin aan elkaar wennen, ze zien elkaar niet als concurrenten en kunnen de beste maatjes worden. Als uw hond al gewend is aan katten kan hij/zij aanvankelijk opgewonden op de nieuwkomer reageren maar de nieuwigheid gaat er snel van af. Uw hond zal bedaren en de nieuwe kat accepteren als een lid van zijn roedel. Een hond kan buitenshuis vreemde katten wegjagen terwijl hij in vrede samenwoont met katten van zijn eigen roedel. Het blijft voor de nieuwkomer dan ook oppassen totdat uw hond hem gaat zien als een lid van zijn roedel.

Andersom zal een nieuwe kat (kitten) die al eerder met honden samenwoonde sneller wennen, meer zelfvertrouwen hebben en minder angstig zijn dan wanneer hij onbekend is met honden.

Veiligheid staat echter voorop. Neem geen risico’s en behoud de controle totdat uw hond en kat goed aan elkaar gewend zijn. Aai uw hond en uw nieuwe kat om beurten zonder uw handen te wassen zodat hun geuren zich vermengen. De kat neemt zo de vertrouwde geur van het huis en het roedel aan. Ook hier is een grote bench een ideaal hulpmiddel voor een veilige kennismaking. Laat de hond via de tralies van de bench aan uw nieuwe kat ruiken en wacht tot de eerste opwinding is verdwenen. De kat kan gaan blazen of grommen maar zit veilig opgesloten. Alleen bij rustigere honden of honden die gewend zijn aan katten is het veilig om een stevige reisbench of -mand te gebruiken. Houd de hond de eerste keren aan de riem en zet de bench op een tafel of andere verhoging en organiseer veelvuldige, korte kennismakingssessies. De meeste honden kalmeren snel als ze ontdekken dat de nieuwe kat niet zo bijster interessant is.

U kunt dan de volgende stap nemen waarbij uw kat uit de bench mag en u uw hond aan de lijn houdt. Als uw hond snel opgewonden en wild wordt, neem hem/haar dan eerst mee voor een fikse wandeling om wat energie kwijt te raken! Sommige honden hebben extra begeleiding nodig, bijvoorbeeld als ze niet gewend zijn aan katten of als ze van nature druk of agressief zijn. Houd de hond aan de riem en eis dat hij rustig blijft zitten terwijl de kat de kans krijgt om vanuit een veilig hoekje van de kamer aan hem te wennen of om de hond te benaderen. Dit vraagt veel geduld van u en uw hond, beloon hem voor goed gedrag.

Terriërs of andere honden die graag jagen (greyhounds bijvoorbeeld), moeten strikt onder appel worden gehouden totdat ze hebben geleerd dat de nieuwe kat geen prooidier is! Een nieuwe kat kan veel opwinding veroorzaken bij jonge pups. Zij willen misschien wel ‘spelen’ met de kat, maar die heeft daar ongetwijfeld minder zin in. Het is soms een hele uitdaging om alles in de gaten te houden. Houd er rekening mee dat als uw kat opeens wegrent, dit bij uw hond instinctief een jachtreflex kan uitlokken. Beloon uw hond met woorden of met iets lekkers voor elke rustige toenaderingspoging en wanneer hij braaf gehoorzaamt op uw commando’s ‘zit’ of ‘blijf’. Zorg dat uw hond de aanwezigheid van de kat gaat koppelen aan een positieve beloning voor zijn goed gedrag (positief conditioneren).

Als u beschikt over een grote bench kunt u die blijven gebruiken om uw kat of kitten ’s nachts op te sluiten in de kamer waar uw hond slaapt, zodat ze verder aan elkaar wennen. Dit kan enkele dagen of een week duren, afhankelijk van de kat en zijn/haar ervaringen.

Wanneer uw hond klaar is voor een vrije ontmoeting zonder riem, laat dit dan plaatsvinden in een kamer waar uw kat ontsnappingsmogelijkheden heeft: bijvoorbeeld door op meubels of andere hoge plekken te springen waar uw hond niet bij kan. Laat uw hond en kat nooit onbewaakt samen achter tot u er zeker van bent dat dit veilig is. Kattenvoer vormt een onweerstaanbaar lekker hapje voor uw hond. Breng uw hond niet in verleiding en zoek voor het etensbakje van uw kat een plekje waar uw hond niet bij kan! Ook een kattenbak gevuld met grit is voor sommige honden verleidelijk speelgoed en deze kunt u dan ook beter buiten het bereik van uw hond plaatsen.

Bron: LICG voorziet (potentiele) kopers en houders van huisdieren van onafhankelijke, betrouwbare informatie over het houden van huisdieren en alle aspecten die in dat kader relevant zijn. De informatie is beschikbaar via www.licg.nl

Gebit

in

Het gebit

Bij de geboorte hebben kittens nog geen tanden of kiezen.
De aanleg voor het melkgebit is wel aanwezig. Op een leeftijd van 3 tot 6 weken beginnen de eerste melktanden te verschijnen, dan volgen de hoektanden en als laatste de kiezen. Op een leeftijd van ongeveer 2 maanden is het melkgebit voltooid. Van ongeveer 4 tot 5e maand vindt de wisseling van het melkgebit naar het blijvend gebit plaats; dit is op 6-7 maanden is voltooid.

Een gezonde mondholte is van invloed op de algehele gezondheid van uw huisdier. Het tandvlees is voorzien van een dicht netwerk van kleine bloedvaatjes. In geval van tandvleesontsteking kunnen de bacteriën via het tandvlees in de bloedbaan terecht komen. Vervolgens kunnen zij elders in het lichaam ontstekingen veroorzaken, zoals in het hart, de lever en de nieren.

Hoe kunt u gebitsproblemen voorkomen?
Door dagelijks de tanden van uw huisdier te poetsen wordt ophoping van tandplaque en daarmee vorming van tandsteen tegengegaan. Poetsen is de beste manier om tandvleesontsteking te voorkomen.
Daarnaast kunnen een speciale dieetvoeding en gebitsverzorgende kauwproducten een belangrijke bijdrage leveren aan het gezond houden van het gebit.

Euthanasie

in

Euthanasie van uw kat

Euthanasie, het laten inslapen van uw kat, is een gevoelig onderwerp. De meeste dierenartsen zullen om ethische redenen nooit een gezonde kat laten inslapen, maar als uw kat veel pijn heeft of lijdt aan een dodelijke aandoening wordt euthanasie een bespreekbare optie. In een dergelijke situatie kunnen u of uw dierenarts euthanasie voorstellen om onnodig lijden te voorkomen.

Beslissingen nemen over euthanasie van uw kat is vaak vreselijk moeilijk, maar u staat er niet alleen voor: uw dierenarts kan u helpen bij het maken van de juiste afwegingen. Als er geen redelijke alternatieven meer zijn, kan het een enorme opluchting zijn om uw kat een vredige en waardige dood te kunnen bieden. Laten inslapen is één van de meest liefdevolle (en moeilijkste) dingen die een eigenaar voor zijn zieke kat kan doen.

Hoe gaat de euthanasie van een kat te werk?
Het inslapen van uw kat, de euthanasie zelf, gebeurt pijnloos. Uw kat krijgt eerst een narcosemiddel toegediend waardoor de kat buiten bewustzijn raakt. Vervolgens wordt er een euthanasiemiddel toegediend waar de kat aan overlijdt. Over het algemeen wordt het euthanasiemiddel in de bloedbaan toegediend via een ader in een voorpootje. De dood treedt meestal in enkele seconden na de injectie. Soms kan een kat als hij wegzakt nog een keer diep adem halen en ook kunnen er nadat de dood al is ingetreden nog enkele onwillekeurige spiersamentrekkingen optreden. Dit is normaal en moet niet worden gezien als een teken dat de kat nog in leven is. Euthanasie op deze manier is snel, gecontroleerd, stressvrij en pijnloos. Als een kat erg onrustig is, kan de dierenarts voorafgaand aan de euthanasie een kalmeringsmiddel voorschrijven om ervoor te zorgen dat de laatste momenten van uw kat in alle rust verlopen.

Is het gebruikelijk dat de eigenaar bij zijn of haar kat blijft tijdens een euthanasie?
De keuze om bij de euthanasie aanwezig te zijn of de kat aan de zorg van de dierenarts over te laten, is geheel aan de eigenaar. Velen kiezen ervoor om bij hun kat te zijn op het moment van overlijden, maar u moet zich niet schuldig voelen als u dit te zwaar of eng vindt. Als u beslist om bij uw kat te blijven, helpt u de kat door uw emoties zo goed als mogelijk voor hem te verbergen: het dier kan u aanvoelen en door uw onrust zelf onrustig worden.

Kunt u uw kat thuis laten euthanaseren?
Sommige dierenartsen doen geen huisbezoeken (met uitzondering van spoedgevallen), anderen zijn wel bereid om bij u thuis te komen om uw kat in zijn eigen omgeving te laten inslapen. Bespreek de mogelijkheden met uw eigen dierenarts. Euthanasie is meestal een emotioneel zware gebeurtenis. Veel dierenartsen zullen hier rekening mee houden wanneer u een afspraak voor euthanasie maakt. Uw arts zal een rustig moment uitzoeken zodat u en uw kat ongestoord en zonder onnodige stress afscheid kunnen nemen.

Wat gebeurt er met uw kat na overlijden?
U kunt zelf kiezen wat er met het lichaam van uw kat moet gebeuren nadat u hem heeft laten inslapen. Uw dierenarts kan op uw verzoek een aantal zaken voor u regelen:

  • U kunt uw kat door uw dierenarts tegen betaling van transportkosten laten verbranden samen met andere dieren.
  • U kunt uw kat laten begraven op een dierenbegraafplaats. Uw dierenarts kan u hierover meer informatie geven. (www.dierenbegraafplaats.com)
  • U kunt uw kat bij de dierenarts achterlaten voor een crematie in één van de dierencrematoria in Nederland. U heeft daarbij nog vele keuzemogelijkheden: individuele crematie of collectieve crematie (samen met andere overleden huisdieren), as laten uitstrooien of een urn van uw keuze, de urn naar u op laten sturen of laten bijzetten in een urnentuin of columbarium, eventueel persoonlijk afscheid in het crematorium, een herinneringscertificaat, een foto van het overleden dier etc. De kosten van de crematie zijn afhankelijk van uw keuze. (www.hethoekschehof.nl)
  • Begraven van gezelschapsdieren in de eigen tuin is bij wet verboden, tenzij bij gemeentelijke verordening toegestaan. In sommige gemeenten mag u daarom het lichaam van uw kat mee naar huis nemen om het te begraven in grond die in uw eigendom is (dus niet in de tuin bij een huurwoning of in een nabijgelegen park). U kunt dit bij uw dierenarts of rechtstreeks bij uw gemeente navragen.

Rouwen om uw kat
Het is niet meer dan normaal dat u van streek raakt en emotioneel bent bij het overlijden van uw huisdier. Uw dierenarts begrijpt dat, wees niet bang om uw emoties te tonen. Na het verlies van een huisdier volgt een periode van rouw waarin u afwisselend allerlei emoties kunt voelen: verdriet, eenzaamheid en zelfs boosheid. Deze gevoelens horen bij het natuurlijke verwerkingsproces. Schuldgevoelens of zelfverwijt over de dood van uw kat zijn niet vreemd maar bijna altijd onterecht: een beslissing tot euthanasie is meestal het laatste middel en wordt uit liefde genomen om een kat uit zijn lijden te verlossen. Koester uw herinneringen, denk terug aan de goede tijden en die typische dingen waardoor u zoveel van uw kat hield. Het kan helpen om met iemand te praten over uw gevoelens. Als u met iemand wilt praten die u begrijpt, kunt u ook contact opnemen met een professionele hulpverlener.

Kinderen begeleiden bij het overlijden van uw kat
Ook kinderen kunnen het moeilijk hebben wanneer u een kat laat inslapen. Het is misschien hun eerste ervaring met de dood en het is belangrijk om eerlijk te zijn. Vertel ze de waarheid, stimuleer de kinderen om te praten over hun gevoelens en deel ook uw gevoelens met hen. Spreek openlijk over uw kat en richt u daarbij op de goede herinneringen. Betrek uw kinderen bij een rituele begrafenis, crematie of herdenking van uw kat. Laat ze samen met u een graf of gedenkplek kiezen en inrichten. Kinderen kunnen hun verdriet en rouw vormgeven en verwerken door tekeningen of een fotoplakboek te maken of een verhaaltje te schrijven. Een nieuw huisdier kan helpen bij de rouwverwerking, maar het is beter om uzelf en uw kinderen de tijd te gunnen om de dood van uw kat te verwerken.

Rouwverwerking bij de andere katten in huis
Op geen enkele manier is vooraf te voorspellen hoe uw kat zal reageren op het verlies van een maatje. Soms blijft een kat ogenschijnlijk onaangedaan wanneer een huisgenoot overlijdt, een enkel dier lijkt zelfs ronduit opgelucht en gelukkig. Andere katten kunnen daarentegen hun eetlust verliezen, geen belangstelling meer hebben voor hun omgeving of alleen maar zitten staren: het dier lijkt depressief. Bij een klein aantal katten brengt het verlies van een kattenmaatje een verandering van persoonlijkheid of gedrag teweeg. In extreme gevallen kan het gedrag van uw kat problematisch worden, en kan zelfs leiden tot het besluit een ander baasje voor hem te zoeken, vooral als de introductie van een nieuwe soortgenoot tot agressie of weglopen leidt.

Hoe kunt u helpen?
U kunt een aantal dingen doen om uw kat te helpen. Zorg dat er zo min mogelijk verandert voor uw kat zodat hij de tijd krijgt om te wennen aan het verlies van zijn maatje. Handhaaf het gewone dagritme van uw kat. Als u zaken verandert, op andere tijdstippen eten gaat geven of meubels verplaatst, kunt u daarmee nog meer stress veroorzaken.

Een kat in rouw kan weigeren te eten en een kat die een aantal dagen niet eet loopt kans op een levensgevaarlijke leververvetting (feline hepatische lipidose). Verleid uw kat om iets te eten door zijn voeding kort op te warmen of door er water of jus bij te doen. Stel uw kat gerust en blijf bij hem tijdens zijn maaltijden. Weersta de verleiding om van voeding te veranderen om de eetlust van uw kat op te wekken: dit kan maag- of darmklachten geven. Als uw kat langer dan drie dagen niets eet, raadpleeg dan een dierenarts.

Breng extra tijd door met uw kat, borstel hem, aai hem en speel met hem. Hiermee geeft u een positieve draai aan de voor uw kat mogelijk verontrustende veranderingen: hij associeert deze positieve ervaringen met de veranderingen.
Probeer niet om een overleden huisdier meteen te vervangen. Ook al mist hij zijn overleden huisgenootje, zolang uw kat van streek is, zit hij waarschijnlijk niet te wachten op een vreemdeling die zijn maatje moet vervangen. Een nieuwe kat is op dat moment alleen maar een extra bron van stress.

Zoals voor veel diersoorten geldt, kan snuffelen en neuzen aan het lichaam van zijn overleden maatje uw kat helpen bij de rouwverwerking. Daarom is het zinvol om evt het lichaam van een geëuthanaseerde kat niet meteen te laten cremeren maar eerst mee naar huis te nemen.

Het is raadzaam om bij een buitengewone verandering in het gedrag van uw kat een dierenarts te laten onderzoeken of er geen sprake is van onderliggende lichamelijke problemen. Bij onoplosbare gedragsproblemen kunt u zich wenden tot een gedragsdeskundige.

Enten

in

Enten

Er zijn ziektes (virussen) waartegen geen goede medicijnen bestaan en die dus niet of niet goed behandeld kunnen worden.
Gelukkig kun je met een vaccinatie (“inenting”) afweerstoffen tegen deze ziektes opbouwen. Het gevolg is dat de kat gedurende een bepaalde periode beschermd is.

Een kitten krijgt via de moedermelk afweerstoffen mee. Deze afweerstoffen zijn in het algemeen voldoende om een kitten de eerste levensweken te beschermen tegen ziekteverwekkers. De meeste kittens worden rond de 9 weken tegen katte- en niesziekte geënt.
Om een goede basisbescherming te krijgen is het noodzakelijk dat 3 weken na de eerste vaccinatie een herhalingsvaccinatie plaats vindt. Daarna moet een kat jaarlijks geënt worden om de bescherming op peil te houden.

Buitenland
Mocht u met uw kat naar het buitenland gaan, dan heeft uw kat ook een rabies (hondsdolheid) vaccinatie nodig. Deze moet uiterlijk 21 voor vertrek gegeven worden. Ook moet de kat in het bezit zijn van een EU-dierenpaspoort en gechipt zijn. (voor specifieke gegevens per land kijk bij index: buitenland).

Pension
Katten die regelmatig in een pension verblijven hebben een verhoogd risico om besmet te raken met Bordetella. Dit is een bacterie die een rol kan spelen bij niesziekte. U kunt de poes hiervoor een extra enting laten geven.

Om een dier te vaccineren moet het gezond zijn. Daarom wordt uw kat voor de vaccinatie nagekeken. Tijdens deze gezondheidscontrole kunnen eventuele problemen tijdig worden opgespoord.

Een pil toedienen

in
Lees meer

Die reismand is best leuk!

in

De kat wennen aan de transportmand/reismand of bench

Iedereen krijgt er mee te maken. De kat moet mee naar de jaarlijkse inenting bij de dierenarts en is met geen mogelijkheid in zijn vervoersmand te krijgen. Met het nodige geduld (ongeveer 6-10 weken) zal dit echter geen probleem blijven. Begin er daarom het liefst mee als er nog niks met uw kat aan de hand is.

Hoe pakt u dit aan?

  • Haal de mand niet pas tevoorschijn als u naar de dierenarts gaat, maar laat de mand deel uitmaken van uw interieur. zet hem neer, en besteed er verder totaal geen aandacht aan.
  • Leg een lekker dekentje in de mand waar uw kat al vaak op heeft gelegen, zodat de mand een vertrouwd en dus veilige luchtje krijgt.
  • Na een tijdje (bv. een dag) legt u iets lekkers in de mand. Verder doet of zegt u helemaal niks. Prijs de kat de hemel in als hij de mand in gaat om het lekkers te eten. Herhaal dit dagelijks. Zo wordt de mand leuk.

Durft uw kat de mand niet in? Doe dan niets. Pushen of dwingen heeft een averechts effect. gun de kat zijn eigen tempo. De ene kat durft na een dag de mand in, bij de ander duurt het weken.

Ik vind het prima in mijn reismand

  • Als uw kat regelmatig in de mand durft, doet u hem een keer dicht als hij erin zit. U prijst de kat en doet de mand weer open. Zo went hij aan het geluid van het dicht doen, en leert hij dat de mand altijd weer opengaat.
  • Gaat dit eenmaal goed, dan kunt u de mand wat langer dichthouden. De kat mag daarbij geen angst ervaren. Is uw kat angstig “troost” hem dan niet, daarmee bevestigt u alleen maar dat de mand eng is.
  • Verloopt dit succesvol, loop dan een stukje met de rustige kat in de mand. Bouw dat in de komende weken langzaam uit naar een aantal minuten.

Extra hulpmiddel tegen stress :

U kunt de mand een half uur voor gebruik inspuiten met een feromonen spray, een onschadelijk, stressverminderend middel dat de dierenarts verkoopt.

Chippen

in

Chippen
Jaarlijks lopen in Nederland honderden katten, honden en andere huisdieren weg. Een groot deel daarvan, vooral katten, vindt de weg naar huis nooit meer terug. Veel van deze dieren komen via de dierenambulance uiteindelijk in asielen terecht. Van dieren die niet zijn geïdentificeerd en niet in een databank zijn geregistreerd is het vrijwel onmogelijk de eigenaar te vinden. Een halsbandje met adreskokertje lijkt een goede oplossing, maar helaas kan dit relatief makkelijk verloren gaan. Bovendien brengt een halsband voor de kat risico’s met zich mee.

Gelukkig is er een unieke identificatiemethode: de elektronische chip. Met een chip is uw huisdier altijd te herkennen, want iedere chip heeft een eigen, unieke code. De code kan met een scanner (afleesapparaat) worden afgelezen. Als je met het apparaat in de buurt van de chip verschijnt er een code op het scherm van het afleesapparaat. Met deze code kun je in de databank op het internet heel makkelijk de eigenaar traceren.

Nadat uw huisdier door de dierenarts van een chip is voorzien moet de code van de chip nog geregistreerd worden in een databank. Uw dierenarts vult daarvoor een formulier in met de gegevens van u, uw dier en het chipnummer en stuurt dit op naar de databank. Het is overigens wel belangrijk deze gegevens te wijzingen bij verhuizing of wijziging van telefoonnummer. De databank stuurt ter bevestiging van de registratie een bewijs van inschrijving.

Castratie

in

Waarom castreren?
Mocht u uw kater niet als dekkater willen gebruiken, dan is het verstandig uw kater te laten castreren. Op u rust namelijk wel de verantwoordelijkheid voor uw kater en zijn daden. Katten zijn alles behalve monogaam. Iedere beschikbare poes, of de poes die per ongeluk ontsnapt is, kan door hem gedekt worden. En zo ontstaat er een kattenoverschot.
Ook het gedrag van een ongecastreerde kater is vaak aanleiding voor castreren.
Als katers geslachtsrijp worden maken ze soms enorme zwerftochten om krolse poezen te vinden, hierbij proberen ze ook hun territorium te verdedigen door te vechten met andere katten.
Om hun territorium af te bakenen en om poezen aan te trekken sproeien zij zowel binnen als buiten. En de urine van een ongecastreerde kater heeft een penetrante, vervelende lucht.

Wanneer castreren?
In overleg met uw dierenarts kunt u beslissen op welke leeftijd u tot deze ingreep overgaat. Een leeftijdsgrens voor het seksueel actief worden is niet te geven, dit is rasgebonden, seizoens gebonden en afhankelijk van de levensomstandigheden.
De gemiddelde leeftijd waarop katers gecastreerd worden ligt tussen de 6 maanden en een jaar.

De operatie
De operatieve ingreep is in principe het verwijderen van de geslachtsorganen.
Onder gehele narcose worden door een klein sneetje in het balzakje de testikels verwijderd. Hechtingen zijn hierbij niet nodig.

Buitenland

in

De invoereisen per land vindt u hier.