Ziektes

Myxomatose

Is een dodelijke virus infectie welke overgebracht kan worden door mugjes. Als een konijn besmet is met myxomatose dan krijgt het gezwollen en ontstoken oogleden, neus, bek, anus en oren. Op deze plekken krijgt het konijn dan korstjes en hierdoor kan het dier niet meer eten of drinken. De konijnen met myxomatose sterven uiteindelijk aan uitdroging en voedsel tekort.

VHD1

Is een dodelijke ziekte die sinds enkele jaren in Nederland voorkomt. Deze aandoening wordt overgebracht via direct contact met besmette wilde konijnen, maar kan ook via besmet voer, kleding of schoeisel worden overgebracht op een gezond konijn. De ziekte verloopt vaak razendsnel. Binnen enkele uren/dagen sterft het konijn. Soms komt er bloed uit de neus, maar vaak zijn er aan de buitenkant geen symptomen zichtbaar.

VDH2

Begin december 2015 zijn vanuit diverse delen van het land meldingen binnengekomen over acute sterfte onder konijnen.
Op grond van het ziektebeeld en de gegevens die daarover beschikbaar kwamen, ontstond al snel het vermoeden dat het hier ging om een uitbraak van VHD (Viral Hemorrhagic Disease), ook wel Rabbit Hemorrhagic Disease (RHD) genoemd.
Uit verder onderzoek is gebleken dat sprake is van een nieuwe variant van het virus, namelijk het VHD2/ RHD2-virus.

Een konijn dat geïnfecteerd is met de klassieke variant van het virus (VHD1) zal veelal binnen 24-48 uur sterven. Bij RHD2 bedraagt deze termijn gemiddeld 3-5 dagen.  In beide gevallen zien we soms (acute) benauwdheid, koorts, bloedingen en zenuwverschijnselen vlak voordat het konijn overlijdt. Daarnaast kan bij RHD2 een meer chronisch ziektebeeld gezien worden waarbij het konijn gedurende langere periode algemeen ziek kan zijn. Vaak is er echter niets te zien aan konijnen met deze ziekte totdat ze acuut ziek worden en vrijwel meteen daarna sterven.

Myasis of madenziekte bij het konijn
In de warme maanden van het jaar bestaat er een groot gevaar voor konijnen. Namelijk vliegen.
Wees vooral in de zomermaanden alert op de aanwezigheid van groene vliegen in de buurt van uw konijn. Ze kunnen eieren leggen rond de anus, met name wanneer het konijn aangekoekte poep heeft.

Een vieze poepkont
Vaak is deze aangekoekte poep geen diarree maar ten gevolge van een verkeerde voeding. Een konijn heeft 2 soorten keutels namelijk gewone keutels en blindedarmkeutels. Een konijn moet zijn blindedarmkeutels opeten. Als het konijn deze niet opeet geeft dit een vieze kont. Vaak wordt er gedacht dat er diarree aanwezig is, maar er is gewoon een voedingsprobleem doordat de eigenaar teveel of verkeerde konijnenvoer aan het konijn geeft.

Vliegen leggen eitjes dit worden maden
De aangekoekte keutels zorgen dat de huid gaat ontsteken. Vliegen worden aangetrokken door de geur die van een ontstoken huid afkomt. Ze leggen eitjes op de poep of op de huid die ontstoken is. Uit deze eitjes ontstaan maden, je ziet deze maden vaak in diverse groottes. Van heel klein tot wel 1 cm lang. Een made is wittig van kleur en kan zich redelijk snel bewegen. De maden kruipen onder de huid en richten enorme schade aan.

Therapie
Alle maden worden met een pincet van de ontstoken huid gehaald en de aangekoekte poep wordt weggewassen. Of de ontstoken huid wordt opgeschoond en evt gehecht. En het konijn krijgt antibioticum en pijnstiller.

Preventie
Sinds het voorjaar van 2013 is er een nieuw product op de markt, No-myasis genoemd. Het zorgt ervoor dat de vliegen minder snel op het konijn gaan zitten. Mochten er al eitjes in de vacht aanwezig zijn, dan zullen de larven doodgaan zodra ze uit het ei komen.

Start met de preventieve behandeling tegen myiasis in de vroege zomer (mei/juni), ruim voor de piekperiode (juli/augustus). Myiasis vliegen worden vooral aangetrokken door met ontlasting vervuilde vacht. Voor een goed resultaat van de behandeling moet de vacht vrij zijn van aangekoekte ontlasting, losse haren en klitten.

Vacht problemen bij het konijn

Konijnen met klachten als; last van jeuk, veel losse haren, schilfers, krabt en bijt zichzelf en wondjes op de huid zien we regelmatig in de praktijk.
Aan de hand van de symptomen en een microscopisch onderzoek van de schilfers of afkrabsels is de diagnose te stellen. De schilfers of het afkrabsel word dan onder de microscoop bekeken. De eventuele parasieten of eitjes zijn dan goed te zien.

Therapie
Vroeger moesten we het konijn laten wassen met een vlooienshampoo, echter het is vaak erg lastig om het konijn een aantal weken achtereen te wassen. Gelukkig kunnen we tegenwoordig de vachtmijten goed bestrijden met een tweemalige behandeling met een pipet in de nek.

Abcessen

Wat is een abces?
Een abces is een holte gevuld met pus. Abcessen kunnen ontstaan na verwondingen van de huid, zoals bijtwonden of bij infecties in tandwortels. De behandeling van een abces kan moeizaam verlopen. Dit heeft vooral te maken met de aard van de pus, deze is bij een konijn zeer taai en loopt daarom moeilijk weg.

Therapie
De behandeling bestaat, naast het opsporen en behandelen van de oorzaak, uit het chirurgisch verwijderen van het abces. Lukt dit niet door bijvoorbeeld de lokalisatie, dan kan het abces geopend worden. De pus wordt dan verwijderd en de holte gespoeld met een antiseptische oplossing. De wond wordt opengelaten en deze zal regelmatig gespoeld moeten worden. Het is mogelijk dat een antibioticum moet worden gegeven. De behandeling kan enkele weken duren. Bij tandwortelinfecties kunnen er complicaties optreden, zoals kaakbeeninfecties, die moeilijk te behandelen zijn.

E. Cuniculi

E. cuniculi staat voor Encephalitozoon cuniculi. Het is een veel voorkomende infectieziekte bij het konijn. E. cuniculi is een eencellige (prozoaire) parasiet. E. cuniculi komt over de hele wereld voor. De parasiet vormt sporen en deze komen via de urine van het konijn in de omgeving terecht. Via deze sporen wordt de infectie overdragen.

De belangrijkste symptomen van E. Cuniculi bij het konijn zijn neurologisch (hersen/zenuw problemen). Verlammingen en een scheve kop zien we veel bij konijnen met E.Cuniculi. Echter, een konijn krijgt niet altijd symptomen na besmetting met E. Cuniculi.

Het is erg lastig om E. cuniculi te voorkomen. Sommige konijntjes zijn al drager bij aanschaf en kunnen pas veel later een opflakkering krijgen! Er bestaat jammer genoeg geen vaccinatie tegen E. cuniculi. Een goede hygiëne is belangrijk en geef geen zelf geplukt ongewassen groenvoer (kan besmet zijn door de urine van wilde konijnen)

Therapie
In eerste instantie willen we weten wat de oorzaak is van de ziekte, zodat we een gepaste behandeling kunnen starten. De diagnose E. cuniculi is echter niet met zekerheid te stellen! Er kan een bloedonderzoek gedaan worden. Als de uitslag negatief is, weten we dat er geen antilichamen tegen E. cuniculi aanwezig zijn. Bij acute gevallen is het vaak nog te vroeg om antilichamen in het bloed terug te vinden en is te uitslag dus niet betrouwbaar. Als de uitslag positief is weten we dat het konijn ooit in contact is geweest met de parasiet, maar weten we niet of het ook de oorzaak is van de ziekte. Veel gezonde konijnen hebben namelijk ook een positieve bloeduitslag.

Het is belangrijk de behandeling zo snel mogelijk te starten! We geven vaak meerdere medicijnen, omdat andere ziekten zoals een binnenoorontsteking dezelfde klachten kan geven.

Voeding

Een regelmatige voeding is van groot belang omdat onderbrekingen in de voedselstroom de darmflora kunnen verstoren. Hierdoor kan het konijn sterven. Als een konijn dus niet eet, dient men direct, na overleg met de dierenarts, met dwangvoeding te beginnen. Een konijn moet 24 uur per dag hooi of stro kunnen eten en vers water kunnen drinken. Een beperkte hoeveelheid korrelvoeding (20-25 gram/per kilogram/per dag) en een konijn moet iedere dag voldoende groenvoer krijgen (50 – 100 gram /per kilogram/per dag). Niet alle soorten groente mogen gegeven worden.

Geschikte groente voor het konijn:

• Broccoli (bladeren en topjes)
• Boerenkool
• Paksoy
• Andijvie
• Witlof
• Waterkers
• Basilicum
• Mosterdblaadjes
• Wortel + loof
• Romeinse sla
• Paardenbloemen
• Weegbree
• Wilde achillea
• Spinazie (zeer beperkt)
• Selderij (niet te veel)
• Peterselie (niet te veel)

Groente die niet geschikt zijn voor het konijn:

• Bieslook
• Prei
• Ui
• Knoflook
• Rabarber
• Kool
• Aardappelen en aardappelschillen
• Alle soorten bonen en erwten

In ieder geval heeft uw konijn geen behoefte aan granen, bonen, erwten, mais en brood. Deze bezitten een te grote hoeveelheid zetmeel, wat darmproblemen veroorzaakt.

Huisvesting

Konijnen kunt u zowel buiten als binnen houden. Omdat een konijn veel beweging nodig heeft, is in elk geval een ruim hok nodig. Een buitenhok moet voldoende bescherming bieden tegen zon, wind en regen. Het mooiste is een buitenhok met een ren eraan vast. Zo heeft uw konijn niet alleen beschutting, maar ook de mogelijkheid om ‘vrij’ rond te lopen.
Konijnen kunt u ook prima binnen houden. Ze kunnen getraind worden in wat wel en niet mag. Zo kunnen ze bijvoorbeeld leren op een kattenbak te plassen. Belonen doet u door ze iets te eten te geven.
Ze kunnen goed samen gehuisvest worden maar door seksueel gedrag kan onrust ontstaan. Dit geldt zowel voor dieren van verschillende als van gelijke sexe. Castratie kan hierbij helpen.
Een vrouwtje en een mannetje samen is de beste keus, maar let wel op dat ze vanaf 3 maanden al vruchtbaar zijn.

Enten

U kunt uw konijn(en) laten vaccineren tegen VHD1 + myxomatose en sinds kort ook tegen VHD2

– De enting tegen Myxomatose en VHD1 (Nobivac® MYXO-RHD) biedt een jaar lang bescherming.
– De enting tegen VHD2 (Cunipravac RHD) moet na 6 weken herhaald worden (booster) en geeft dan een bescherming voor 6 maanden tegen VHD2.

Tijdens het vaccinatie consult geven wij het konijn ook een gezondheidscontrole.

**  Behandeling volgens afspraak.

 

Myxomatose is een dodelijke virus infectie welke overgebracht kan worden door mugjes. Als een konijn besmet is met myxomatose dan krijgt het gezwollen en ontstoken oogleden, neus, bek, anus en oren. Op deze plekken krijgt het konijn dan korstjes en hierdoor kan het dier niet meer eten of drinken. De konijnen met myxomatose sterven uiteindelijk aan uitdroging en voedsel tekort.

VHD1  is een dodelijke ziekte die sinds enkele jaren in Nederland voorkomt. Deze aandoening wordt overgebracht via direct contact met besmette wilde konijnen, maar kan ook via besmet voer, kleding of schoeisel worden overgebracht op een gezond konijn. De ziekte verloopt vaak razendsnel. Binnen enkele uren/dagen sterft het konijn. Soms komt er bloed uit de neus, maar vaak zijn er aan de buitenkant geen symptomen zichtbaar.

VDH2

Begin december 2015 zijn vanuit diverse delen van het land meldingen binnengekomen over acute sterfte onder konijnen.
Op grond van het ziektebeeld en de gegevens die daarover beschikbaar kwamen, ontstond al snel het vermoeden dat het hier ging om een uitbraak van VHD (Viral Hemorrhagic Disease), ook wel Rabbit Hemorrhagic Disease (RHD) genoemd.
Uit verder onderzoek is gebleken dat sprake is van een nieuwe variant van het virus, namelijk het VHD2/ RHD2-virus.

Een konijn dat geïnfecteerd is met de klassieke variant van het virus (VHD1) zal veelal binnen 24-48 uur sterven. Bij RHD2 bedraagt deze termijn gemiddeld 3-5 dagen.  In beide gevallen zien we soms (acute) benauwdheid, koorts, bloedingen en zenuwverschijnselen vlak voordat het konijn overlijdt. Daarnaast kan bij RHD2 een meer chronisch ziektebeeld gezien worden waarbij het konijn gedurende langere periode algemeen ziek kan zijn. Vaak is er echter niets te zien aan konijnen met deze ziekte totdat ze acuut ziek worden en vrijwel meteen daarna sterven.

Castratie ram

Rammen zijn geslachtsrijp vanaf ongeveer 3 maanden oud. Het is dus belangrijk dat ze op die leeftijd gescheiden van de voedsters zitten, tot ze de leeftijd bereiken dat ze gecastreerd kunnen worden (ongeveer 6 maanden). Dit hoeft niet de enige reden te zijn om uw mannelijk konijn te laten castreren. Sommige kunnen namelijk agressief worden naar soortgenoten en/of naar de eigenaren en ook kunnen zij gaan sproeien in huis.

Is mijn konijn nog vruchtbaar na een castratie?
Let op: de eerste 2-3 weken na de castratie is het konijn nog in staat nakomelingen te verwekken! Als u dit wit voorkomen, houdt uw konijnen dan nog een paar weken na de castratie apart.

De operatie
De ingreep vindt plaats onder gehele narcose en ze blijven in de kliniek tot ze weer helemaal wakker zijn. In de praktijk betekent dit: ’s morgens rond 9 uur brengen en in de loop van de middag weer naar huis.
Konijnen hoeven voor de narcose niet te vasten, eten en drinken mag gewoon blijven staan.
Als nazorg thuis is het vooral van belang dat het dier een warm en rustig plekje krijgt. Binnen 24 uur na de ingreep moeten ze weer wat gaan eten en drinken.